Wśród podstawowych czynników etiologicznych dolegliwości w zakresie układu moczowopłciowego u kobiet w okresie około- i pomenopauzalnym wymienia się niedobór estrogenów. Stąd w każdym przypadku pojawienia się objawów chorobowych podstawowe znaczenie ma określenie stanu hormonalnego pacjentki.
Do tego celu wystarczające jest badanie ginekologiczne i określenie pH pochwy. W przypadku stwierdzenia obniżonego poziomu estrogenów podstawowe znaczenie w leczeniu ma dopochwowe podanie estrogenów.
Miejscowa terapia estrogenowa jest leczeniem pierwszego rzutu przewlekłego zanikowego zapalenia pochwy i sromu. Wśród objawów tej choroby wyróżnia się suchość, pieczenie, świąd w obrębie zewnętrznych narządów płciowych. oraz bolesność podczas współżycia. Dyspareunia jest najczęstszą przyczyną zaniechania współżycia przez kobiety w okresie około- i pomenopauzalnym.
